مریم پاییزی

یه شب با خودش قرار گذاشت به تمام روزهایی که شب شدند به تمام کام‌هایی که تلخ شدند به تمام حرف‌هایی که سکوت شدند به تمام اعتمادهایی که خیانت شدند به تمام بودن‌هایی که  تنهایی شدند به تمام عشق‌هایی که نفرت شدند به تمام راست‌هایی که دروغ شدند به تمام قلب‌هایی که سنگ شدند به تمام دیوارهایی که آوار شدند به تمام چشم‌هایی که اشک‌شدند به تمام قول‌هایی که فراموش شدندبه تمام ساعت‌هایی که انتظار شدند پایان بده خیلی  دیر با خودش قرار گذاشت کهتک به تک احساسات پنهان شده را در آغوش بگیردبا چشم‌هایش گریه کندبه عقربه‌های ساعتش قول نرسیدن بدهد به روزهایش رنگ سیاهی بزند به اعتمادش خیانت تزریق کند به عشقش متنفر شود به عشقش متنفر شودبه عشقش متنفر شود این احساس برایش تازگی نداشت عشق و تنفر را بغل نکرد اخر بیش از چند سال است که این احساس را با خود به اینور و  مریم پاییزی ...

باید گذشت از تو ….چه می‌گویم از تو که چند سال پیش گذشتم اما باید گذر کنم از نامهربانی‌های تو …از رفتار تحقیرآمیز و بی تفاوتی‌های تو باید بگذرم ….از کم محلی‌ها که نه، از بی محلی‌های ……باید بگذرم ….من چرا هنوز به تو فکر می‌کنم شاید چون سراسر بدی بودی و بدی دلم برای روزهای زیبای خودم می‌سوزد که چرا به دست تو رنگ شب زدم تو به جوانی و زیبایی من رحم نکردی چطور می‌توانم با تو مهربان باشم تو مرا ندیدی کم بودی و مرا در لا‌به‌لای روزمرگی‌هایت گم کردی الان چه میخواهی ؟ای کاش مثل آن سال‌ها، حالا هم‌ نبودی نه نه دیگر نمی‌توانم نشانی از تو در گوشه دلم داشته باشم!راستی یک حرف مانده این را بگویم و ….آن اسمی که حالا در کنارش روزگارت را می‌گذرانی، بر او حق دارم بر گردنش حق دارم ده سال پیش من او‌ را می‌شناختم نمی‌گویم آن زن مبارکت باشد آن اسم مبارک لحظه‌هایت باشد فقط به حرمت همان لحظه‌ای که اسمش را گفتم اسم مرا از یاد ببر من هم به احترام تمام لحظه‌های خاکستری که در قلبم حک کردی اسمت را دیگر نمی‌آورم ….. مریم پاییزی ...